Síðasti áfangi hækkunar á mótframlagi atvinnurekenda í lífeyrissjóði launafólks á almennum vinnumarkaði kom til framkvæmda þann 1. júlí 2018 en þá hækkaði framlagið um 1,5% og er nú orðið 11,5%. Skylduiðgjald til lífeyrissjóðs nemur því nú samtals 15,5% sem skiptist í 4% iðgjald launamanns og 11,5% mótframlag atvinnurekenda.

Atvinnurekenda greiðir hækkað mótframlag til þess lífeyrissjóðs sem skylduiðgjaldið er greitt til en sjóðfélagar geta nú sjálfir ráðstafað allt að 3,5% af lífeyrisiðgjaldi sínu í tilgreindan séreignarsparnað með samningi við lífeyrissjóð eða nýtt það til að auka tryggingavernd sína til örorkulífeyris og ævilangs ellilífeyris í samtryggingu.

Hækkun mótframlags atvinnurekenda byggir á kjarasamningum aðildarfélaga ASÍ og SA frá janúar 2016 en þá var samið um 3,5% hækkun á mótframlagi atvinnurekanda í lífeyrissjóð sem tók gildi í þremur áföngum á árunum 2016-2018.

Ekki hefur náðst að semja um viðbótarframlag í lífeyrissjóð fyrir sjómenn.

Húsnæðismál launafólks eru í algjörum ólestri. Stöðugt fleiri þurfa að reiða sig á óöruggan leigumarkað og nota stóran hluta launa sinna til að borga okurleigu. Þessi staða bitnar verst á þeim sem standa höllum fæti fyrir. Þetta er fátækragildra.

Miðstjórn ASÍ krefst þess að ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur og Alþingi axli nú þegar ábyrgð á að leysa húsnæðisvandann með raunhæfum aðgerðum.

AFL hefur látið útbúa myndavélahlíf fyrir félagsmenn. Þetta er sett á fartölvur og þannig að unnt sé að loka fyrir myndavél og koma þannig í veg fyrir að óprúttnir aðilar eða forrit geti náð tökum á myndavélinni og verið þannig að njósna um einkalíf fólks og jafnvel að taka upp myndbönd af fólki án vitundar þess. 

• Þegar sjálfboðaliðar eru notaðir í atvinnurekstri grafa fyrirtækin sem nota þá undan kjörum launafólks og skapa sér ólögmætt forskot

Sýknun Héraðsdóms Austurlands í máli lögreglustjórans á Austurlandi gegn Vallanesbúinu vegna brota á lögum um útlendinga og lögum um atvinnuréttindi útlendinga kom AFLi Starfsgreinafélagi nokkuð á óvart. Dómurinn byggði á lögum sem í gildi voru til áramóta 2016 – 2017 en meint brot voru framin sumarið 2016.  AFL og lögmenn félagsins töldu – á þeim tíma sem félagið lagði fram kæru á hendur búinu – að eldri lög væru nægilega skýr.  Þá var tekin ákvörðun um að ákæra í málinu, en það er aðeins gert ef ákæruvaldið telur það sem fram er komið nægilegt eða líklegt til sakfellis.

Það er mat félagsins og lögmanna þess að ef dæmt væru um sama mál skv. núgildandi lögum yrði niðurstaðan á annan veg.

Fjöldi sjálfboðaliða í störfum á íslenskum vinnumarkaði hefur farið ört vaxandi síðustu ár en með stöðugu átaki AFLs á félagssvæðinu virðist sem okkur hafi tekist að hafa nokkur áhrif. Þannig þekktu um 15% félagsmanna AFLs dæmi um að sjálfboðaliðar væru við störf á félagssvæðinu 2016 en aðeins 10% svöruðu þeirri spurningu jákvætt 2017.

Sjálfboðaliðar í efnahagslegri starfssemi grafa undan kjörum þeirra sem hafa samsvarandi störf að atvinnu. Sjálfboðaliðastarfssemi er hluti af svarta hagkerfinu þar sem ekki er skilað inn sköttum og skyldum af verðmætasköpun eins og öll heiðarleg fyrirtæki gera.  Aðilar sem starfa á samkeppnismarkaði og nýta sjálfboðaliða til starfa eru að ná forskoti í samkeppni og það virkar sem hvatning á aðra í sömu grein að fara sömu leið.

Ástæða þess að framboð er á sjálfboðaliðum til starfa er bæði ævintýralöngun og mikið atvinnuleysi og vonleysi í öðrum heimshlutum.  Vel stæðum millistéttarunglingum sem eru á framfæri foreldra sinna finnst spennandi að ferðast til nýrra landa og leita ævintýra og gera sér illa grein fyrir því að með framferði sínu grafa þau undan kjörum lægst launaða fólksins í því landi sem þau heimsækja.  Sunnar í Evrópu er mikið atvinnuleysi og mörgum finnst eftirsóknarvert að geta skráð atvinnuþátttöku á ferilskrár sínar – hvort heldur um launaða vinnu er að ræða eða ekki.

Víst er að allir tapa á félagslegum undirboðum nema atvinnurekendur sem nýta sér hrekkleysi fólks eða bága stöðu til féþúfu.  Barátta launafólks til langs tíma er fótumtroðin í leit óábyrgra launagreiðenda í leit að skyndigróða. Samfélagið allt er svikið um skatta til samneyslu og staða launafólks til kjarasamninga er veikt.

Raunávöxtun Stapa Lífeyrissjóðs á árinu 2017 nam 5,2% og meðalávöxtun síðustu 5 ára hefur verið 4%. Ef litið er til 10 ára er meðalávöxtun 1,2% en þá er hrunárið mikla með ísamanburðinum en árin þar á undan hafði verið mjög góð ávöxtun hjá sjóðnum þannig að meðalávöxtun til lengri tíma hefur verið vel yfir 3,5% viðmiðinu.